Częścią normalnej żałoby jest utrzymanie miłości do utraconego obiektu i jednocześnie odzyskanie zdolności do kochania dostępnych realnych obiektów. Gdy jednak nie można uznać straty i przeżyć bólu rozstania, gdy związana z tym uraza zabarwia uczucia do obiektu powodując wzrost nienawiści, żałoba przekształca się w  melancholię i „cień obiektu pada na Ja”.

Znienawidzony obiekt miłości to określenie zaczerpnięte z tekstu Ignês Sodré, które dobrze oddaje istotę depresyjnego stanu umysłu.

Przekazujemy czytelnikom zbiór artykułów uporządkowanych zgodnie z następstwem faz życia: dzieciństwa, adolescencji, dorosłości i wieku podeszłego. Reakcje na utratę mają bowiem w każdej z tych faz swoisty charakter i znaczenie. Zbiór otwiera klasyczny i kluczowy dla rozumienia depresji tekst Zygmunta Freuda Żałoba i melancholia w nowym tłumaczeniu Anny Czownickiej.

Maciej Musiał ze Wstępu