Dla tych, którzy nie potrafią jeździć na snowboardzie, albo grać na skrzypcach, czynności te wydają się być jakąś abstrakcją. Identycznie rzecz ma się z uprawianiem filozofii, a w szczególności tej, którą Arystoteles określił jako „metafizyka” (gr. ta metá ta physiká). I jak wyczyny sportowe czy artystyczne jednych pociągają innych do nauki i naśladowania, dokładnie to samo dzieje się w przypadku uprawiania metafizyki. Podobnie jak w sporcie i sztuce, polem uprawnym metafizyki jest zastany świat realny: osób, zwierząt, roślin oraz rzeczy, a nie, jak by się komuś mogło wydawać, jedynie kartki papieru, czy ekran komputera.
Toteż znajdujący się przed Państwem zbiór esejów filozoficznych ma wymiar praktyczny, ponieważ są to refleksje odnoszące się bezpośrednio do życia realnego człowieka w realnym świecie, nawiązujące nierzadko do jego aktualnej współczesnej kondycji. Refleksje te są próbą ukazania w bardziej prosty i przystępny sposób nieraz trudnych i złożonych filozoficznych problemów. Z reguły są to krótkie teksty, ale trafiające w sedno sprawy.