Bez przesady można powiedzieć, iż niniejsza książka stanowi szczególną pozycję w dorobku prof. Kazimierza Wolnego-Zmorzyńskiego, autora wielu znaczących monografii i artykułów poświęconych polskiemu i światowemu reportażowi oraz jego twórcom. Tym bowiem razem badacz jakże zwięźle, błyskotliwie, a zarazem rzeczowo zreasumował wcześniejsze – i nie tylko własne – rozpoznania o tym bodaj najważniejszym dziennikarskim gatunku, za główny punkt odniesienia i estetyczno-etyczny probierz biorąc kluczowy dla współczesnej filozofii, kultury, życia politycznego i społecznego spór między nowoczesnością i ponowoczesnością.

Prof. dr hab. Andrzej Kaliszewski (Uniwersytet Jagielloński)

Monografia Wolnego-Zmorzyńskiego ma uniwersalne i ważne przesłanie, bowiem zwraca uwagę na fakt, że jeżeli w postmodernistycznej przestrzeni medialnej nie obowiązują żadne reguły moralne, to nieustająco należy przypominać, że one istnieją i należy ich przestrzegać w pracy reportera. Nawet jeśli podstawy aksjologiczno-deontologiczne w praktyce redakcyjnej wydają się być absolutnie kruche i szczątkowe, Wolny-Zmorzyński o nich przypomina i z jeszcze większą determinacją nadaje im sens i znaczenie.

Prof. zw. dr hab. Tadeusz Kononiuk (Uniwersytet Warszawski)

Wartością książki jest niewątpliwie samo podjęcie tak współczesnego zagadnienia postmodernizmu i ukazanie jego wpływu na przemiany reportażu. Lecz jest nią również kompetentna analiza współczesnych przemian reportażu i odwoływanie się do współczesnej filozofii postmodernizmu. Jako wartość należy też podkreślić formułowanie wielu pytań, które mogą być pomocne w dalszym namyśle czytelnika. W całej książce znajdzie też czytelnik aktualną analizę świata, w którym przyszło nam żyć. Autor zmierza do zrozumienia przemian współczesnej kultury w kontekście reportażu, ale daje też wyraz swemu przekonaniu o kryzysie kultury i jego oddziaływaniu również na reportaż.

Prof. zw. dr hab. Marek Szulakiewicz (Uniwersytet Mikołaja Kopernika)