W Przeżywaniu nieprzeżytego życia Thomas H. Ogden zapoznaje czytelników z tym, jak różne rodzaje myślenia wspierają lub hamują pracę analityczną. Rozważania ilustruje licznymi przykładami z praktyki klinicznej. Autor w twórczy sposób odczytuje prace D. W. Winnicotta i W. R. Biona, dowodząc, iż nieprzeżywanie własnego życia to zjawisko powszechne, wskazuje też, jak można to nieprzeżyte życie odzyskać dzięki doświadczeniu analitycznemu.

Ogden dużo uwagi poświęca roli intuicji w pracy terapeutycznej i konieczności wypracowywania przez terapeutów własnego stylu analitycznego. Śledzi także wzajemne oddziaływania między prawdą i zmianą psychiczną, między świadomymi i nieświadomymi próbami mierzenia się z prawdą naszych przeżyć. Pojęcie prawdy odnosi do pracy klinicznej i wykorzystuje do twórczego odczytania opowiadań Borgesa i Kafki.

„Wszyscy możemy odnaleźć w sobie nieprzeżyte aspekty powstałe na skutek wczesnych, nadmiernie bolesnych doświadczeń. Nieprzeżyte wydarzenia towarzyszą nam w postaci ograniczeń osobowościowych. Dotykamy owych granic na różne sposoby, na przykład w postaci zablokowania hojności, współczucia i miłości wobec naszych partnerów, dzieci, rodziców, przyjaciół, pacjentów, uczniów oraz wszystkich tych, których jeszcze nie znamy, a którym moglibyśmy pomóc, gdybyśmy umieli odnaleźć w sobie zdolność pomagania innym. Sądzę, że nasze nieustające zanurzenie w nieświadomej psychologicznej pracy śnienia – zarówno na jawie, jak i we śnie, samotne i w towarzystwie innych ludzi – sprzyja sprawniejszemu odzyskiwaniu nieprzeżytych aspektów życia”.
(fragm. Rozdziału 1)

Spis treści

1 Prawda i zmiana psychiczna – zamiast wprowadzenia
2 O trzech rodzajach myślenia: myślenie magiczne, myślenie senne i myślenie przekształcające
3 Lęk przed załamaniem i nieprzeżyte życie
4 Intuicyjne wyczuwanie prawdy o teraźniejszości – o artykule „Uwagi na temat pamięci i pragnienia” Biona
5 O stawaniu się psychoanalitykiem
6 „Głodomór” Kafki – mroczna ironia „daru” świadomości
7 „Biblioteka Babel” Borgesa – życie wokół liter obejmujące wszystko i nic
8 Rozmowa z Thomasem H. Ogdenem