Niniejsza monografia usiłuje przedstawić sytuację dzieci i młodzieży chorych na nowotwór, opisać ich oczyma to, co przeżywają, czego doświadczają, czym w trakcie pobytu w szpitalu żyją. Celem tej pracy była diagnoza opieki dokonana przez pacjentów. Przebadano więc 113 osób w wieku od 6 do 18 lat, na pięciu oddziałach pediatryczno-onkologicznych. W pracy posiłkowano się często wypowiedziami chorych, ilustrującymi omawiane zagadnienie. W przytaczanych wypowiedziach usiłowano do maksimum ograniczyć ingerencje, by zachować autentyczność przekazu, a nierzadko jego dramatyzm. Wydaje się, iż właśnie owe wypowiedzi, często szokujące swoją bezpośredniością i brutalną prawdą, stanowią kwintesencję prezentowanej monografii.