Naprawa zachowania to w założeniu model uczenia się i wsparcia dla dzieci cierpiących na zaburzenia zachowania.

Jest to model bardziej edukacyjny niż terapeutyczny czy doradczy (skupia się na nauczaniu zachowania).

Podkreśla umiejętności zachowania się i uczenia się.

Skupia się na tym, nad czym możemy z dzieckiem pracować w kontekście szkoły. Nie „wiktymizuje powtórnie” dziecka, skupiając się zbyt otwarcie nad tym,czego zmienić nie możemy, na przykład środowisku domowym, dysfunkcyjnej rodzinie, strukturalnej biedzie i diecie dziecka.

Daje dziecku (i jego nauczycielom) planową strukturę, w ramach której przebiega nauczanie, rozwój, zachęcanie i wzmacnianie pozytywnego uczenia się i zachowywania.

Jest to model obejmujący całą szkołę, zarówno jeśli chodzi o rozłożenie akcentów,jak i praktykę.

Naprawa zachowania uwzględnia liczne wymagania i ograniczenia, przed którymi stoją nauczyciele. W ramach podejścia obejmującego całą szkołę, ten model zmierza do skupienia się na wysiłkach, mających za cel nauczenie zachowania, nie zaś tylko na dyscyplinie, czy nawet zabiegach terapeutycznych.

Dzieci z zaburzeniami zachowania mogą pochłonąć bardzo wiele czasu nauczyciela. Dzięki ukierunkowanemu wsparciu kolegów oraz indywidualnemu szkoleniu, jak naprawić swoje zachowanie, nauczyciele są mniej zestresowani i czują się bardziej zawodowo skupieni na wspieraniu uczniów.

Program naprawy zachowania jest najbardziej skuteczny wtedy, kiedy w jego realizację włączona jest cała szkoła. Podejście takie daje nauczycielom i rodzicom pracującym z dzieckiem, pewność, że wspólnie mu przewodzą i zapewniają odpowiednie wsparcie, konieczne, by program się udał. W niniejszym wydaniu wgłębiamy się w naturę i praktyczny zakres koleżeńskiej pomocy, koniecznej podczas pracy z destrukcyjnymi, prowokującymi zachowaniami, wynikającymi z EBD (Emotional Behavior Disorders, emocjonalne zaburzenia zachowania).

Mimo że program naprawy zachowania został początkowo opracowany dla uczniów na poziomie podstawowym, zasady, ćwiczenia i umiejętności w nim zawarte były stosowane na szeroką skalę w szkołach średnich, zwłaszcza w połowie nauki.

Ufam, że to nowe wydanie będzie praktycznym i pożytecznym narzędziem dla nauczycieli, pracujących na co dzień z dziećmi z EBD.

Odnośniki w tekście dotyczą zawartych w dodatkach materiałów do kserowania (MK, od strony 167). Są to plany nauczania, stanowiące główny trzon każdego programu naprawiania zachowania, które nauczyciele mogą z łatwością przystosować do pracy w swoich klasach.

Dla każdego złożonego problemu istnieje jakieś proste rozwiązanie i jest ono na pewno błędne. (anon)