Stephen Hawking jest uważany za jeden z najznakomitszych umysłów współczesnego świata: jako znakomity fizyk teoretyk przyczynił się do ustalenia nowego poglądu na budowę wszechświata i materię, która go wypełnia. Proszę sobie wyobrazić, jak Hawking siedzi u Państwa w salonie, opowiada o tych osiągnięciach i ich historycznym kontekście. Byłoby to tak, jakby Krzysztof Kolumb relacjonował swą wyprawę.

Teoria wszystkiego jest dobrym przybliżeniem takiego spotkania. Książka Hawkinga składa się z siedmiu wykładów, w których wyjaśnia historię znanego nam wszechświata. Wykłady są znakomitym odbiciem nie tylko jego niezwykłej inteligencji, ale również charakterystycznego poczucia humoru. O swych trwających ponad dziesięć lat poszukiwaniach czarnych dziur Hawking pisze: "to przypominało nieco szukanie czarnego kota w piwnicy na węgiel".

Hawking zaczyna od historii naszych poglądów kosmologicznych, od twierdzenia Arystotelesa, że Ziemia jest kulą, do odkrycia Hubble'a - ponad dwa tysiące lat później - że wszechświat się rozszerza. To stanowi dla niego punkt wyjścia w wyprawie do granic współczesnej fizyki - omawia między innymi teorie powstania wszechświata (m. in. teorię wielkiego wybuchu), czarne dziury i naturę czasoprzestrzeni. Na zakończenie rozważa pytania, na które fizycy jeszcze nie znają odpowiedzi - jak połączyć teorie opisujące różne zjawiska w jedną, ogólną "jednolitą teorię wszystkiego". "Jeśli poznamy odpowiedź na to pytanie - twierdzi - będzie to największy tryumf ludzkiego rozumu."