Giełkot to zaburzenie mowy, któremu przez długi czas logopedzi nie poświęcali należytej uwagi. Na szczęście w ostatnich latach wzrosło ich zainteresowanie tym rodzajem trudności w komunikacji. Zidentyfikowano, które objawy giełkotu przyczyniają się do tego, że otoczenie często nie rozumie mowy osób zmagających się z tym zaburzeniem. Rozpoznano także symptomy mające znaczenie podczas stawiania diagnozy różnicowej.

Treści zawarte w tej książce dotyczą zarówno zagadnień teoretycznych, jak i charakterystyki giełkotu. Są zgodne z aktualnym stanem wiedzy w tej dziedzinie. Wyczerpująco opisano w niej postępowanie diagnostyczne i istotne na tym etapie rozpoznanie różnicowe. Przedstawiono też metody planowania i prowadzenia skutecznej terapii. Dzięki temu książka może służyć jako podręcznik diagnostyki i terapii giełkotu dla studentów i praktykujących logopedów.

Z przedmowy do polskiego wydania autorstwa dr Marii Faściszewskiej:
Giełkot to zaburzenie, które nie jest w pełni rozpoznane i opisane. Wiedza związana z tym tematem jest słabo rozpowszechniona zarówno wśród terapeutów, lekarzy, jak i ogółu społeczeństwa. Mimo iż nie jest to często pojawiające się zaburzenie, prędzej czy później każdy praktykujący logopeda spotka się z osobą z giełkotem. Często specjaliści nie mają wystarczającej wiedzy na temat istoty tego zaburzenia i przebiegu terapii lub też mylnie je interpretują i utożsamiają z jąkaniem.

Niniejsza pozycja prezentuje w bardzo przystępny sposób zagadnienie giełkotu od strony teoretycznej oraz praktycznej. Autorka korzysta tu ze swoich bogatych doświadczeń terapeutycznych.
Ważną część książki stanowi aneks, który zawiera narzędzia diagnostyczne (arkusz wywiadu, kwestionariusz zaburzeń płynności mówienia) oraz przykładowe materiały przydatne w terapii mowy bezładnej. Sądzę, że terapeuci docenią praktyczne walory tej pozycji, skorzystają z licznych wskazówek i pomysłów, w jaki sposób pomóc osobie z giełkotem.