Monografia ma charakter teoretyczno-praktyczny i jest wyrazem poszukiwań zmian w polskiej surdopedagogice, które wskazują najnowsze kierunki działań na rzecz osób niesłyszących. Dokonujące się zmiany społeczne, w ocenie Autorów, dotyczą koncepcji wybranych teorii i rozwiązań w zakresie rehabilitacji i edukacji osób głuchych, ich miejsca w społeczeństwie.
Ze względu na specyfikę omawianych zagadnień wśród szerokiego grona odbiorców powinni znaleźć się surdopedagodzy, surdologopedzi, psychologowie, rodzice dzieci niesłyszących, studenci i inne osoby, którym bliskie jest zrozumienie złożoności omawianych problemów.