Książka stanowi ciekawy i oryginalny wkład we współczesną refleksję nad wychowaniem. Podejmuje ważny problem: „Jak wychowywać dziś”, jak skutecznie wprowadzać nowe pokolenie w kulturę, jednocześnie ucząc je krytycznego myślenia; jak socjalizować, a zarazem pomagać w wyrabianiu autonomii. [...] Chodzi więc o takie kształcenie, którego celem jest nie tyle przekazywanie wiedzy, co przygotowanie do mądrego życia, samodoskonalenia, osobowego rozwoju polegającego na umiejętności cieszenia się tym, co piękne i wartościowe, jednym słowem – do spełnienia się w naszym człowieczeństwie.

Należy podkreślić, że dodatkowym walorem książki jest to, iż jest ona dziełem Autorów reprezentujących dwa pokolenia, które łączą „wspólne korzenie ideowe”. To rzadki wypadek, a w filozofii chyba wyjątkowy, dzięki czemu Czytelnik może się zapoznać ze spójną, międzypokoleniową refleksją, odwołującą się do jednolitej aksjologicznej bazy i proponującą jednobrzmiące wnioski.

Z recenzji dra hab. Przemysława Paczkowskiego, prof. UR