Książka Od papirusu do hipertekstu jest „mediocentrycznym” spojrzeniem na historię kultury. Autor analizuje zmiany społeczno-kulturowe na świecie – od starożytności, aż po czasy współczesne – zachodzące pod wpływem pojawienia się nowego rodzaju medium.

*

W 1999 – roku pierwszego wydania tej książki – wiele osób mogło żywić przekonanie, że ingerencja informatyki w nasze życie ograniczy się do takich zjawisk, jak poczta elektroniczna, zakupy online, bazy danych, ewentualnie wspomaganie projektów technicznych i że świat książki jeszcze długo pozostanie od niej wolny. […]

Dziś nie mamy już wątpliwości: rewolucja cyfrowa objęła swym zasięgiem również książkę i piśmiennictwo we wszystkich możliwych przejawach, bezlitośnie usuwając niewzruszone podstawy, na których od wieków spoczywała nasza cywilizacja. Jest tak, gdyż zmiana nośnika pisma nieuchronnie powoduje przemiany w dziedzinie treści, a także w sposobie czytania, wymuszając dostosowanie się do wymogów przekaźnika, któremu tekst powierzono. Wpływ technik pisarskich na odbiór społeczny i działalność poznawczą, dostrzeżony już przez Platona w Fajdrosie, stał się tematem licznych publikacji, z których za pionierską można uznać sztandarowe dzieło Marshalla McLuhana z 1962 roku – Galaktykę Gutenberga. […]

Tym radykalnym novum w dziedzinie kontaktu z tekstem jest interaktywność. Możliwość wyrażenia własnej opinii i komentowania tekstów, programów czy filmów, jaką każdemu stwarza cyberprzestrzeń, urzeczywistnia pradawne sny o powszechnej, demokratycznej partycypacji.