Toni Packer w swej nowej książce zachęca do samodzielnego pytania o prawdę nie podług świętych postaci i mechanicznych wzorców, lecz we własny, nieustająco świeży sposób. Ćwierć wieku temu zrezygnowała z nauczania zen. Nie chciała funkcjonować w hierarchicznej strukturze, nie chciała też, aby ludzie bili przed nią pokłony i powtarzali jej słowa. Z dnia na dzień przestała reprezentować "świętą tradycję" z całym towarzyszącym jej szafarzem, technikami osiągania rezultatów, imitowaniem i fałszywym poczuciem wielkiej ważności. Zdała sobie sprawę z tego, że każdy symbol, dogmat, credo czy kult ograniczają prawdę. I ciemiężą ludzkość. Autorkę interesuje prawda chwili jako naturalna otwarta obecność tego, co jest. Proponuje otwartą medytację przy otwartych zmysłach, otwartej uwadze, otwartym umyśle i sercu.

Książka ta jest świadectwem niesamowitego, jasnowidzącego wręcz dialogu z setkami osób, które dotarły na medytacje z Toni lub pisały do niej listy. Mądrość autorki przejawia się nie w krasomówstwie czy tworzeniu atmosfery tajemnicy, lecz w sztuce przenikliwej i współczującej umiejętności wysłuchania, towarzyszenia w wątpliwościach i pomocy w budzeniu samodzielnego zapytywania o prawdę. Rozjaśnia to, co w nas ciemne.