Autor pisze głównie o Anglii, jej kulturze, zwyczajach, o mentalności mieszkańców Wysp (Anglicy), o kulturze popularnej i masowej (Sztuka Donalda McGilla i Tygodniki dla chłopców), o kwestii żydowskiej (Antysemityzm w Wielkiej Brytanii). W zbiorze znajduje się także znakomity reportaż z wędrówek autora po południowej Anglii, kiedy to jako włóczęga zbierał na plantacjach chmiel. Liczne przypisy, jakimi ...
Alain Finkielkraut (ur. 1949 w Paryżu) – filozof i publicysta francuski, jedyny syn polskiego Żyda więzionego w Auschwitz; jego ojciec był kuśnierzem. Do swoich korzeni nawiązywał w książce Le Juif imaginaire (1981; Żyd z urojenia), jednak dopiero Porażka myślenia (1987; wyd. pol. 1992) stanowiła przełom w jego karierze jako krytyka „barbarzyństwa nowoczesnego świata”. Oryginalna refleksja ...
Książka jest wynikiem wieloletniego namysłu nad źródłami mądrości, nad pochodzeniem mowy, nad sensem sensu uprawiania sztuk i nauk oraz nad możliwościami "dobrego bycia", które dąży do jedności "słowa i czynu". Eseje w niej pomieszczone to rodzaj rozmowy z mistrzami duchowymi autora: mędrcami starożytnymi (Heraklitem, Platonem, Sokratesem, Hezjodem, Homerem) i współczesnymi (Giorgio Agambenem, Giorgio ...
...Książka "Bliżej człowieka. Konteksty interdyscyplinarne" prezentuje zatem wielowątkowość, wielość spojrzeń na różne aspekty życia ludzkiego; są one świadectwem złożoności i bogactwa człowieka i jego spraw. Celem jest próba odniesienia się do różnych, niekiedy bardzo odległych problemów współczesnego człowieka, zrozumienia go, spoglądając nań z różnych punktów widzenia: psychologicznego, ...
Emil Cioran (1911–1995), należy do najwybitniejszych i najbardziej kontrowersyjnych filozofów XX wieku. Swoim trudnym połączeniem pesymizmu (życie nie ma sensu, zakończenie go byłoby najlepszym wyjściem) z pragnieniem życia fascynował kolejne pokolenia. Brewiarz… powstał w latach 1941–1944. Jest to ostatnia książka napisana przez autora po rumuńsku i pierwsza stworzona we Francji, w tym czasie bowiem ...
Emil Cioran (1911–1995), należy do najwybitniejszych i najbardziej kontrowersyjnych filozofów XX wieku. Swoim trudnym połączeniem pesymizmu (życie nie ma sensu, zakończenie go byłoby najlepszym wyjściem) z pragnieniem życia fascynował kolejne pokolenia. Brewiarz… powstał w latach 1941–1944. Jest to ostatnia książka napisana przez autora po rumuńsku i pierwsza stworzona we Francji, w tym czasie bowiem ...
Książka jest rezultatem kilkuletnich poszukiwań i analiz źródłowych podjętych przez Autorki zajmujące się problematyką dzieciństwa w Rzeczypospolitej przedrozbiorowej, które sięgnęły do źródeł pisanych i ikonograficznych. O ile źródła pisane były do tej pory dosyć często wykorzystywane w badaniach nad dziejami dziecka i dzieciństwa, o tyle ikonografia stanowiła do nich jedynie ilustrację, a nie ...
Na świecie jest o kilkadziesiąt milionów kobiet mniej, niż wynikałoby to z praw demografii. Tego niedoboru nie tłumaczą epidemie, migracje ani wojny – brakuje ich, ponieważ nie pozwolono im żyć. Zostały zabite jeszcze przed urodzeniem lub niedożywione, okaleczane. Traktowane jak towar narażane są na ryzyko przedwczesnej śmierci. Co się dzieje z tymi, którym uda się osiągnąć dojrzałość? W wielu ...
" To przyjemność i przywilej móc zwrócić cię do polskich czytelników książki. Stanowisko prezentowane przeze mnie nie jest relatywistyczne w żadnym sensie. Mam nadzieję, że książka Czyja sprawiedliwość ? Jaka racjonalność? zaoferuje jej czytelnikom, bez względu na tradycje, z jakich się wywodzą, lepsze zrozumienie roli tradycji w naszym moralnym i intelektualnym życiu, abyśmy mogli unikać ...
To hasła-nazwy wzorów zachowań, społecznie pożądanych, czasami wymaganych, często też nakazywanych. Owe wzory to po prostu konwenanse, które powinny uładzać nastroje między ludźmi w domu, w gościnie, na publicznym forum wioski, w obrębie własnej warstwy i pośród innych.
Zamieszczone w książce teksty powstawały przy okazji moich doświadczeń psychoterapeutycznych jako ich dodatek - w tym sensie można nazwać je przypisami. W miarę pisania także ich forma w zadziwiający mnie sposób przypominać zaczęła notatki kreślone na marginesie jakiegoś innego, nieczytelnego dzieła. Potraktowane jako jego opis, nieuchronnie stają się monologiem, wzięte za próby odczytania ...
Myśl o ponownym wydaniu „Dialogu Innych albo innych monologów” była przypadkowa. Z perspektywy czasu, jaki dzieli zamiar od realizacji myślę, że zarazem konieczna. Pojawiła się, gdy wracam do przeszłości, by iść przed siebie. Już wiem, że „ja może przekroczyć siebie jedynie «wewnętrznie»” (pisane w między-czasie „Genealogie psychoterapii. Fragmenty dyskursu egzystencjalnego” są ...
